"Ngeeek, Ngoook, Ngeeek, Ngoook!” Moal poho ka eta sora. Tapi timana?
Ngadadak liwar ari keur nandang kasedih teh. Angin ngulinkeun hujan dina
beungeut jalan ge, disangka, “Ngeeek, Ngoook, Ngeeek, Ngoook!” timana
nya? Kolesed, cul cikopi ngebul nu kara saregot. Nikreuh, laju muru sora
nu kapireng. Teu nolih ka kerep hujan. Baheula ge jadi kaulinan malah
mindeng di lelewe jeung anu jadi sobat, ari tas balik sakola. Sakapeung
tepi patelak sagala, alatan kamalinaan heureuyna. “Ngeeek, Ngoook,
Ngeeek, Ngoook!” Ti gang leutik ieu ning. Anjog ka buruan sakola SD.
Katingali hiji budak lalaki keur anteng lalajo pilem gambar toong.
Tukang gambar toong eureun ngahardeona. Budak lalaki teh ngareret jeung
ngised merean tempat diuk keur kuring. “ Punten ngised sakedik Lur!”
Ceuk nu kakara jol. Kuring ngulisik. Ipah ngasorkeun cikopi ka lalaki nu
diuk gigireun, bari anggeur ngengelek incuna. “Dimana di kureubkeuna
Ajat teh Tis? Nineung ku harakna baheula tah ka sobat didinya mah!”
(Kang IsMaya)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar